piątek, 3 sierpnia 2012

Co dzień to lepiej .

Rana pooperacyjna zaczęła się w końcu goić , stan zapalny powoli ustępuje . Robię wciąż okłady z rywanolu . Siły powoli wracają , wraz z ustępowaniem stanu zapalnego lepiej jest mi chodzić . Na razie sił brak i chodzę jak 100 letnia staruszka , ale nie od razu Kraków zbudowano . Dobrze ,że mieszkam w centrum miasta to wszędzie jest blisko , zakupy robią dzieci . A ja jestem już na tyle sprawna ,że udaje mi się ugotować coś do zjedzenia . dzieci bardzo się cieszą ,że jestem w domu wciąż przytulaja się do mnie . Miałam być na badaniach w Klinice w Lublinie ale na razie jest to niemożliwe . Być może we wrześniu będę mogła tam pojechać . Zobaczcie jakie słodkie Laurki dostałam :))


5 komentarzy:

eska18 pisze...

Trzymaj się kochana ! Dla takich laurek warto żyć !. Dużo zdrowia i sił życzę.

Anonimowy pisze...

Jesteś silna ,wspaniała i niezniszczalna:)
Cudownie wychowałaś dzieci ,to jest największy skarb...Podziwiam Cię:)

inka-1

roxannahcv pisze...

Inko dziękuje Ci :) zawstydzasz mnie swoimi pochwałami .

Barbara Bastamb pisze...

Masz wspaniałe dzieci, laurki cudne i widać miłość jaką dostajesz Ty od dzieci i dzieci od Ciebie...pozdrawiam...

Anonimowy pisze...

Zdrowiej Edytko, masz cudowne dzieci, wychowujesz ich na wspaniałych wrażliwych i samodzielnych ludzi.

Myślami zawsze z Wami

Zekanna